شامپو بدون سولفات امروزه در صنعت محصولات مراقبت از مو رشد چشمگیری داشته‌ است. آیا علت این موضوع را می‌دانید؟ آیا ما واقعاً به شامپوی حاوی سولفات نیاز داریم یا شامپو بدون سولفات هم می‌تواند مو را به همان اندازه تمیز کند؟ در ادامه با ما همراه باشید تا درباره سولفات، علت وجود آن‌ در محصولات مراقبت از مو و افرادی که نباید از شامپوهای حاوی سولفات استفاده کنند، اطلاعات بیشتری کسب کنید.

سولفات چیست؟

سولفات، یک ماده شیمیایی است که با سولفوریک اسید واکنش می‌دهد و نوعی نمک را تشکیل می‌دهد‌. در واقع سولفات حاصل واکنش نوعی ماده شیمیایی و ایجاد نمک سولفاته آن است. انواع مختلفی از سولفات‌ها وجود دارد که به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده می‌شود. در صنعت مراقبت از مو، سولفات‌هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند سدیم لوریل سولفات (SLS) و سدیم لورات سولفات (SLES) هستند که از روغن‌های نفتی و گیاهی تولید می‌شوند.

سولفات‌ها همان چیزی هستند که به ژل و شامپویی که با آن دوش می‌گیرید، کف نرم و ضخیمی می‌دهند. این کف نرم را ما معمولا به مواد پاک‌کننده ربط می‌دهیم. سولفات‌ در واقع نوعی سورفکتانت (مواد فعال‌کننده سطح) قوی است که چربی و آب را به خود جذب می‌کند. زمانی که یک مولکول ذرات چربی اضافی و نامطلوب مو را جذب می‌کند، مولکول دیگر به آب می‌چسبد. پس هنگامی که کف حاصل از شامپو حاوی سولفات را آبکشی می‌کنید، چربی نیز با آب شسته می‌شود.

منظور از شامپوی بدون سولفات چیست؟

شامپوی بدون سولفات شامپویی می باشد که در ترکیب و یا فرمولاسیون آن از سدیم استفاده نشده است. سدیم موجود در شامپوها در صورتی که به خوبی شسته و تمیز نشوند ممکن است صدمه های مختلفی به پوست سر و موها وارد کند. برای تشخیص شامپوهای بدون سولفات باید ترکیبات و فرمولاسیون آن ها را مورد بررسی قرار داد.

شامپو هایی که در ترکیبات آن ها از موادی چون سدیم لوریل سولفات، سدیم لورت سولفات، آمونیوم لوریل سولفات و … استفاده نشده است شامپوهای بدون سولفات هستند. بروشور و یا برچسب های نصب شده روی شامپو های بدون سولفات عاری از کلمات اختصار مانند SLS و SLES می باشند.